Osaka

20 juli

Om 6:30 is er een boeddhistische ceremonie. Om 7:30 is er een vuurceremonie, heel interessant en mooi om mee te maken. Als we terug komen op onze kamer staat het ontbijt al klaar en zijn de futons weer opgeruimd. We maken nog een rondje over de begraafplaats bij daglicht en lopen nog eens door het dorpje. Als we het museum hebben bezocht, zijn we allebei best moe en besluiten aan de reis terug naar Osaka te beginnen, we halen onze koffers op en maken nog een praatje met de monnik die ons gisteren rondleidde.

Als we in laatste het hotel aankomen hebben we een ietwat chagrijnige receptioniste, ze zegt dat er geen non smoking kamers meer zijn, terwijl er op onze voucher staat dat het hele hotel non smoking is, en ze zegt ook nog “breakfast not included”. Nou dat dacht ik dus wel, op onze voucher staat echt duidelijk bed AND breakfast, gelukkig krijgen we alsnog onze vouchers voor het ontbijt.

De kamer is netjes en ruim maar het stinkt naar rook bluh vies, meteen maar even wat wierook kopen…

We lopen een rondje om ons wat te oriënteren en wat te eten. We zitten in een hele nieuwe moderne wijk van Osaka, met veel nieuwe winkeltjes en kleine restaurantjes. Als ik zeg klein bedoel ik met zo’n 10 tot 15 zitplaatsen, echt klein… Tijdens spitsuur staan er een berg agenten bij de oversteek plaatsen om ervoor te zorgen dat de voetgangers niet zomaar oversteken.

21 juli

Vandaag gaan we op stap met Ayano, we gaan naar de uitkijktoren van Osaka, maar daar staat een lange rij voor, dus eten we kushikatsu, van alles op een stokje met een krokant jasje uit de frituur. Heel lekker. Daarna gaan we naar het kasteel van Osaka, het een enorm gebouw van 8 verdiepingen, gelukkig is er een lift en airco. In het kasteel kun je van alles lezen over het kasteel, zijn er oude harnassen en ligt er een oude beschrijving van het kasteel in het Nederlands, geschreven rond 1600.

We gaan even wat drinken en Ayano’s 12 jarige zusje schuift ook nog even aan… ze vind die buitenlanders wel grappig, maar ook een beetje eng… Toch is Nintendo wel een leuk onderwerp! We gaan nog wat winkelen en vinden een sliertjes rasp en wat wierook voor op de kamer. Dan gaan we Okonomiyaki eten. De beroemde pannenkoeken, met van alles erop, letterlijk vertaald ‘gekookt zoals je wilt’. Ik neem iets met kaas en Marcel die met zeevruchten… Ze zijn echt heel lekker! Ze worden gemaakt op de bakplaat en voor je heb je een soort warmhoud plaat waar je zelf met een soort metalen schepje stukjes vanaf kunt halen en op je bordje kunt leggen.

22 juli

Vandaag gaat Marcel proberen om wat van zijn hoogtevrees te overwinnen. we gaan naar het Umeda Sky gebouw waar ze een rolrtap hebben op 150m hoogte. Naar boven was heel spannend, naar beneden ging alweer een stuk beter. Je hebt hier een heel mooi uitzicht over de stad.

Daarna gaan we nog eens een “klein” stukje wandelen. We lopen door de langste winkelstraat: Tenjinbashi-suji, 2,6 km lang! We hebben zere voeten en gaan lekker kushikatsu lunchen.

‘s-Middags gaan we sake proeven bij Shimada Shoten. Dit is echt the place to go als je verschillende sake wil proeven. Het is even zoeken, maar zeker de moeite waard. Als je binnenkomt lijkt het een beetje op een kantoor, maar laat je eerste indruk je niet tegenhouden. Een aardige meneer vraagt ons of we komen proeven. Nou graag! Hij brengt je naar de kelder en daar staan honderden verschillende soorten en een paar tafels waar je aan kunt zitten. Je mag alles proeven voor ongeveer 1 euro per glaasje, ze hebben ook lekkere hapjes. Gelukkig helpt hij ook bij het uitzoeken en kan veel vertellen over de sake. We proeven samen zo’n 8 verschillende en nemen natuurlijk 2 flessen mee.

23 juli

Vandaag is natuurlijk de dag om wat souvenirs te kopen. We gaan op zoek naar een mandoline en een mes, ik heb een straatje op internet gevonden en gaan die richting op. Blijkbaar staan we wat verward om on heen te kijken en is er meteen weer iemand die ons komt helpen, hij loopt zelfs helemaal mee naar de bewuste straat. De mensen hier zijn echt ongelofelijk behulpzaam! We vinden precies wat we zoeken en ik ben helemaal in mijn nopjes. We kijken ook nog maar naar een leuk sake stelletje, de winkels hier zijn aardig volgepropt.

’s Avonds hebben we gereserveerd bij Wasabi een sterrenrestaurant (waar er echt heel veel van zijn hier), met een vrouwelijke chef. Ze hebben een soort tastingsmenu waarbij je zelf kunt aangeven dat je genoeg hebt gehad. we krijgen allerlei verschillende kleine hapjes op stokjes, echt een feest!

Helaas is het onze laatste avond, we hebben nog lang niet alles gezien, en we moeten zeker nog eens terug hier. Japan is echt een aanrader en lang niet zo duur als we denken.